۲۳

ساعت ۱۰ شد

و تنها چیزایی که تغییر کرد حس غم و تنهایی و ناتوانی من هستن که بیشتر حسشون می کنم

ساعت از ۱۰ گذشت و من دارم واسه فردا خودمو میخورم

چرا انقدر خودمو اذیت می کنم

چرا نمی کشه منو این حس ها !

چرا نمی کشه و راحتم نمی کنه...

دارم فکر می کنم چطوری از کارم خلاص شم

چطوری از آدمای دوستنداشتنیه زندگی خلاص شم

چطور کارایی که دوس ندارمو انجام ندم

چطور راحت حرفامو بگم...

به هیچ نتیجه ای نمی رسم...و نخواهم رسید

از خودم فرار می کنمو به کسی نیست که پناه ببرم

دوباره خودممو خودم

و این حس غمگینِ لعنتیِ کشششششدار